इमं परवरप्रदं प्रकृतिपेशलं पावनं
परापरचिदाकृतिप्रकटनप्रदीपायितम् ।
स्तवं पठति नित्यदा मनसि भावयन्नम्बिकां
जपैरलमलं मखैरधिकदेहसंशोषणैः ॥ १०२॥
இமம் பரவரப்ரத³ம் ப்ரக்ருʼதிபேஶலம் பாவனம்
பராபரசிதா³க்ருʼதிப்ரகடனப்ரதீ³பாயிதம் ।
ஸ்தவம் பட²தி நித்யதா³ மனஸி பா⁴வயன்னம்பி³காம்
ஜபைரலமலம் மகை²ரதி⁴கதே³ஹஸம்ஶோஷணை: ॥ 102॥
சிறந்த வரத்தை நிறைவாய் தருவாள்;
இயற்கையில் எழிலாள்; தூய்மையைத் தருவாள்; அனைத்து குணங்களும் அவையற்ற நிலைகள் விளக்கும்
விளக்கவள்; இத் துதியை மனதில் தேவியை தியானிப்பவனாகப் தினமும் படிக்கவேண்டும்; அவனுக்கு
உடலை வாட்டும் செபமும் வேள்வியும் வேண்டாமே
அதிசயப் பேறை அளிப்பாள்; இயற்கையில்
அங்கமவள்;
அதிதூய்மை ஈவாள்; அனைத்து குணமும்
அவையிலாத
கதிகள் விளக்கிடும் கையொளி; உள்ளங்
கருதியிந்த
துதிப்பார்க்கு வேள்விச் சுடர்செபம்
வேண்டா துவண்டுடலே!
அதிசயம்-சிறந்த;
பேறு-வரம்; அங்கம்-அழகு,எழில்; கதியும்-நிலையும்; கையொளி- கைத்தீபம்; துவண்டு-வாடி,
வருந்தி;
பொருள் விளங்கப் படிக்குமாறு: (அரும்பதச் சொற்களுக்குப் பொருளிட்டு):
அதிசயப் பேறை
அளிப்பாள்; இயற்கையில் அங்கமவள்; அதிதூய்மை ஈவாள்; அனைத்துக் குணமும் அவையிலாத கதியும்
விளக்கிடும் கையொளி; உள்ளங் கருதியிதை துதிப்பார்க்கு வேள்விச் சுடர்செபம் வேண்டா துவண்டுடலே!
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக
As much as I enjoy writing on various topics, you have right to comment, critique, vehemently disagree or share your happiness reading it. So, please let me know your thoughts
- Ashok Subramaniam