वरीवर्तु स्थेमा त्वयि मम गिरां देवि मनसो
नरीनर्तु प्रौढा वदनकमले वाक्यलहरी ।
चरीचर्तु प्रज्ञाजननि जडिमानः परजने
सरीसर्तु स्वैरं जननि मयि कामाक्षि करुणा ॥ ४८॥
வரீவர்த்து ஸ்தே²மா த்வயி மம கி³ராம் தே³வி மனஸோ
நரீநர்த்து ப்ரௌடா⁴ வத³ன கமலே வாக்யலஹரீ ।
சரீசர்த்து ப்ரஜ்ஞா ஜனனி ஜடி³மா ந: பரஜனே
ஸரீஸர்த்து ஸ்வைரம் ஜனனி மயி காமாக்ஷி கருணா ॥ 48॥
தாயே! வாக்தேவியே! காமாக்ஷி!
என் மனது உன்னிடம் நிலையாகட்டும்! கமலம்போலாம் வாக்கில் கம்பீரமான வாக்கின் வெள்ளமானது
நன்கு நடனம் செய்யட்டும்! அறியாமை அகற்றி அறிவை அளிப்பவளே! உன்னை அணுகாதோர்க்கு அறிவின்மை உலவட்டும்;
என்னிடமுன், தயையானது தன்னிச்சையாக, பெருகட்டும்.
என்மனம் உன்னிடம் என்றும் நிலைகொள்க!
எல்லிமனை
அன்னவுன் வாக்கதன் ஆழ்சொல்வெள்
ளம்நட்டம் ஆடுகவே!
அன்னைவாக் தேவி! அறிவீயும் காமாட்சி!
அற்றுஞானம்
அன்றினார்க் கும்செய்துன் அன்பென்னில்
தானாய் அரும்புகவே!
எல்லிமனை-தாமரை; ஆழ்-கம்பீரம்;
சொல்-வாக்கு; நட்டம்-நடனம்; அறிவீயும்-அறிவு ஈயும்; அறிவைத் தரும்; அன்றினார்-பகைவர்,அன்னைபால்
ஆட்படார்
பொருள் விளங்கப் படிக்குமாறு: (அரும்பதச் சொற்களுக்குப் பொருளிட்டு):
என்மனம் உன்னிடம் என்றும் நிலைகொள்க!
எல்லிமனை அன்னவுன் வாக்கதன் ஆழ் சொல் வெள்ளம் நட்டம் ஆடுகவே! அன்னை வாக்தேவி! அறிவு
ஈயும் காமாட்சி! அற்று ஞானம் அன்றினார்க்கும் செய்து உன் அன்பு என்னில் தானாய் அரும்புகவே!
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக
As much as I enjoy writing on various topics, you have right to comment, critique, vehemently disagree or share your happiness reading it. So, please let me know your thoughts
- Ashok Subramaniam