यशः सूते मातर्मधुरकवितां पक्ष्मलयते
श्रियं दत्ते चित्ते कमपि परिपाकं प्रथयते ।
सतां पाशग्रन्थिं शिथिलयति किं किं न कुरुते
प्रपन्ने कामाक्ष्याः प्रणतिपरिपाटी चरणयोः ॥ ९९॥
யஶ: ஸூதே மாதர் மது⁴ரகவிதாம் பக்ஷ்மலயதே
ஶ்ரியம் த³த்தே சித்தே
கமபி பரிபாகம் ப்ரத²யதே ।
ஸதாம்
பாஶக்³ரந்தி²ம் ஶிதி²லயதி கிம்
கிம் ந குருதே
ப்ரபன்னே
காமாக்ஷ்யா: ப்ரணதி பரிபாடீ சரணயோ: ॥ 99॥
தாயே! காமாக்ஷி! உன் திருவடிகளில் பணிவது, உன்னைச்
சரணடைந்தோர்க்கு எதைத்தான் செய்யாது? நல்லோர்க்குப் புகழையும், இனிய கவிதா விலாசத்தை
மேம்படுத்துகிறது. செல்வம் தருகிறது! உள்ளத்தில் ஒரு செவ்வியை (பக்குவம்) உருவாக்குகிறது.
ஆசையென்னும் முடிச்சை அவிழ்கிறது.
நல்லோர்க் கொளியினை நல்கிடும்; இன்கவி ஞானமதை
நல்லுயர் வாக்கும்; நடைசெய்யும்; உள்ளம் நலம்படவும்
நல்கும்; விழைவென்னும் நாச முடிச்சவிழ் நற்பதங்கள்
நல்கா நலந்தானென் நற்றாயே காமாட்சீ நண்ணினார்க்கே!
ஒளி-புகழ்; இன்கவி-இனியகவிதை; நடை-செல்வம்; நலம்படல்-பண்படல்;
விழைவு-ஆசை;; நண்ணி-கிட்டுதல்!
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக
As much as I enjoy writing on various topics, you have right to comment, critique, vehemently disagree or share your happiness reading it. So, please let me know your thoughts
- Ashok Subramaniam