குறளின் குரல் - 1134

28^th May, 2015

நெஞ்சத்தார் காத லவராக வெய்துண்டல்

அஞ்சுதும் வேபாக் கறிந்து.

                        (குறள் 1128: காதற்சிறப்புரைத்தல் அதிகாரம்)

நெஞ்சத்தார் - என் நெஞ்சிலே இருக்கிறார்

காதலவர் - என் காதலர்

ஆக வெய்துண்டல் - ஆக வெம்மையான பொருளை உண்ணுவதை

அஞ்சுதும் - அஞ்சுகிறேன்

வேபாக்கு அறிந்து - அது என் நெஞ்சில் நிறைந்தவரைச் சுட்டுவிடுமே என்பதறிந்து.

என்னுடைய காதலர் என் நெஞ்சிலேயே இருக்கின்றார். அதனால் நான் வெம்மையான உணவினை உண்ணவும் அஞ்சுகிறேன், எங்கே அவரைச் சுட்டுவிடுமோ என்று, என்று காதலி இக்குறளில் கூறுகிறார். காதல் வயப்பட்டவள், கண்ணுக்கு மையெழுதாமல், உண்ணாமல் இருப்பதை காதலனின் மீது இருக்கும் அன்பினால் என்று இவ்விரண்டு குறள்களினாலும் காரணம் கற்பிக்கிறார், வள்ளுவர்.

Transliteration:

nenjattAr kada lavarAga veiduNDal

anjudum vEpAk kaRindu

nenjattAr – resides in my hearts

kadalavar – my dear lover

Aga veiduNDal – so earing the hot food

anjudum – I fear

vEpAkk(u) aRindu – what if it burns my lover

My dear lover resides in my heart. So, I do not even try eating hot food fearing if it would burn my lover, even inadvertently. Through these past two verses, VaLLuvar establishes the reasons for why a maiden in love does anoint herself with pigment in her eyes or does n’t eat properly.

“My lover dwells in my heart; fearing if it would burn

 I don’t indulge in hot food, says maiden, away I turn!”

இன்றெனது குறள்:

வெய்துண்ண அஞ்சுவேன் நெஞ்சுறைக் காதலர்

மெய்சுடு மென்ப தறிந்து

veyduNNa anjuvEn nenjuRaik kAdalar

meisudu menba daRindu