பழங்கால இலக்கியங்களைப் படிக்கும் போது, அன்றைய சிந்தனைகளிலிருந்து உலகம் எப்படி மாறிவிட்டது என்பது புரிகிறது. ஒருபுறம் நாம் அவற்றைக் கொண்டாடுகிறோம்.. மற்றொருபுறம், காலத்தின் கட்டாயத்தில் அவற்றையெல்லாம் இழந்துகொண்டிருக்கிறோம்.. நகைச்சுவைக்காகவாவது நாம் அவற்றையெல்லாம் படிக்கவேண்டும்...
இன் உயிர் தருதலும் ஆற்றுமோ
முன்னிய தேயத்து முயன்று செய் பொருளே.
பாலை பாடிய பெருங்கடுங்கோ . கலித். 7 : 20 - 21
பொருள்:
தலைவ ! நீ பொருள் ஈட்ட முயன்று ; கருதிச் செல்லும் தேயத்து நீ ஈட்டும் பொருள் இன்பம் தருமேயன்றி ; இழந்த இவள் இனிய உயிரை மீட்டுத் தருமோ? ( நின் பிரிவால் தலைவி இறந்துவடுவாள் என்றாள் தோழி)
இன்றோ தலைவி தலைவனிடம் சொல்வது இதுவாகத்தான் இருக்கமுடியும்...
என்னுயிர் வாழநீ ஈட்டுக செல்வமே!
உன்னுயிர் வாடினும் நான்வாழ நன்றாய்
புரத்தலே உன்கட னாம்பொரு ளின்றி
சிரத்தைநீ காட்டாதே செல்
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக
As much as I enjoy writing on various topics, you have right to comment, critique, vehemently disagree or share your happiness reading it. So, please let me know your thoughts
- Ashok Subramaniam