குறளின் குரல் - 350

35:  (Renunciation - துறவு)

[What is the true renouncing? The detachment towards wealth, the physical body and the worldly pleasures collectively, is known to be renunciation. Those who understand the impermanence of life and worldly pleasures readily understand the true meaning of it.  Renunciation is not just going away leaving family and friends, shirking wordly responsibilities, but staying like a water drop on the lotus leaf (தாமரை இலை மேல் தண்ணீர் போல). Attachment towards the material comforts and the self-importance are at the root of all evils. People of renounced path must cleanse themselves of these and help the world towards higher evolvement, which is basic purpose of renunciation]

28^th March 2013

யாதனின் யாதனின் நீங்கியான் நோதல்
அதனின் அதனின் இலன்.

                         (குறள் 341: துறவு அதிகாரம்)

Transliteration:

yAdhanin yAdhanin nIngiyAn nOdhal

adhanin adhanin ilan

yAdhanin yAdhanin – towards whatever objects

nIngiyAn – one who is rid of (attachment)

nOdhal – suffering pain

adhanin adhanin – because those objects

ilan – never does he.

This verse has two phrases that imply plural meaning of what it says, as back-to-back use of the same word. “yAdhanin yAdhanin” means “whichever objects” and “adhanin adhanin” means, “all those objects”.  The verse says, in whichever objects a person loses attachment, he will never suffer pain because of those objects.

Though, there is no direct connotation to the thought of this verse, a verse from nAlaDiyAr says, all such things such as family life, youth, excessive beauty, influence, wealth and strength, are impermanent and will wither away over a period of time. Erudite, understanding this will forego their attachment towards these.

Though the verse of nAlaDiyar does not categorically say, that these aforementioned objects will yield pain, it implies impermanence of the same and hence pain to people that have had them earlier and will lose them over a period. So it must be construed to be pain because of impermanence.

“In whichever objects attachment is none for a person

 There will never be pains of suffering for any reason”

யாதனின் யாதனின் - எந்தெந்த பொருள்களிலிருந்து

நீங்கியான் - பற்றுதலை நீங்க பெறுவனோ

நோதல் - துன்பமடைதல்
அதனின் அதனின் - அவ்வப்பொருள்களால்

இலன் - அவனுக்கு இல்லை

எந்தெந்த பொருள்களில் என்பதற்கு பதிலாக “யாதனின் யாதனின்” என்று அடுக்காகவும், அதேபோல, “அதனின் அதனின்” என்று அடுக்காகவும் கூறியுள்ளார்.  எந்தெந்த பொருள்களிலிருந்து ஒருவருக்கு பற்று நீங்குகிறதோ, அப்பொருள்களால் துன்பம் ஒருவருக்கு வருவதில்லை என்பது இக்குறளால் வள்ளுவர் சொல்லும் கருத்து. இக்கருத்தை வழிமொழியாவிட்டாலும், நாலடியார் பாடலொன்று பற்றினை சான்றோர் விடுதலுக்கான காரணத்தை நிலையாமையை அவர்கள் உணர்வதால் என்று கூறுகிறது. அப்பாடல்:

இல்லம் இளமை எழில்வனப்பு மீக்கூற்றம்

செல்வம் வலிஎன் றிவையெல்லாம் - மெல்ல

நிலையாமை கண்டு நெடியார் துறப்பர்

தலையாயார் தாம்உய்யக் கொண்டு.                                                

இல்லற வாழ்வு, இளமை, மிக்க அழகு, செல்வாக்கு, செல்வம், வலிமை என்று கூறப்படும் இவையெல்லாம் நாளடைவில் நிலையில்லாமல் போதலை அறிந்து, சான்றோர்கள் தாம் கடைத்தேறும் வழியை மேற்கொண்டு காலம் தாழ்த்தாது இருவகைப் பற்றையும் துறப்பர்.  இப்பாடல் மேற்கண்டவற்றால் துன்பம் என்று சொல்லவில்லை. ஆனாலும், அந்த நிலையாமையே துன்பத்தைத் தருவதாம், அவற்றை பெற்று இழந்தவர்க்கு என்பதால், நிலையாமை காரணமாக வந்த துன்பம் என்று கொள்ளவேண்டும்.

இன்றெனது குறள்:

எவ்வெவற்றில் பற்றொ ருவரிடம் நீங்குமோ

அவ்வவற்றால் துன்பமேதும் இல்

evvevaRRil paRRo ruvariDam nIngumO

avvavaRRAl thunbamEdhum il