अन्तरपि बहिरपि त्वं जन्तुततेरन्तकान्तकृदहन्ते ।
चिन्तितसन्तानवतां सन्ततमपि तन्तनीषि महिमानम् ॥98॥
அந்தரபி பஹிரபி த்வம் ஜந்துததேரந்தகாந்த
க்ருதஹந்தே |
சிந்தித ஸந்தானவதாம் ஸந்ததமபி தந்தனீஷி மஹிமானம் ||98||
காலனுக்குக்
காலனனான(மார்க்கண்டேயருக்காக காலனைக் காலால் கடிந்தவர்) பரமசிவனின் “நான்” என்னும்
தற்செருக்கு உணர்வானவளே! நீ எல்லா உயிர்களின் உள்ளும், புறமும் இருந்து, உன்னை இடைவிடாமல்
சிந்திப்பவர்களின் மேன்மையை எப்போதும் பெருக்கிக்கொண்டே இருக்கிறாய்.
காலகாலன் கொள்ளும் கருவ உருவாய காமாட்சீ!
சூலாயுள் ளும்புறமும் சூழ்ந்தெவ் வுயிர்க்கும் சுடராவாய்!
காலமெலாம் உன்னைக் கணமும் மறவாக் கருதும்நற்
சீலரின் மேன்மை சிறப்பையென்
றுங்கூட்டி தேற்றுவையே
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக
As much as I enjoy writing on various topics, you have right to comment, critique, vehemently disagree or share your happiness reading it. So, please let me know your thoughts
- Ashok Subramaniam