मनोमधुकरोत्सवं विदधती मनीषाजुषां
स्वयम्प्रभववैखरीविपिनवीथिकालम्बिनी ।
अहो शिशिरिता कृपामधुरसेन कम्पातटे
चराचरविधायिनी चलति कापि चिन्मञ्जरी ॥ ९४॥
மனோமது⁴கரோத்ஸவம் வித³த⁴தீ மனீஷாஜுஷாம்
ஸ்வயம்ப்ரப⁴வ வைக²ரீ விபினவீதி² காலம்பி³னீ ।
அஹோ ஶிஶிரிதா க்ருʼபா மது⁴ரஸேன கம்பாதடே
சராசர விதா⁴யினீ சலதி காபி சின்மஞ்ஜரீ ॥ 94॥
கம்பைக் கரையில்
சித்துருவாம் பூங்கொத்து உலவுகிறது. அது
அறிஞர்களின் மனமாம் வண்டுகளுக்கு மகிழ்வைச் செய்கிறது! தானாகத் தோன்றிய மறை வாக்காம்
காட்டுப் பாதையில்
தொங்குகிறது! கருணை மதுவால் குளிர்ச்சி அடைந்திருப்பது. அசையும், அசையா உலகைப் படைக்கிறது.
கம்பை நதியின் கரையில் உலவுசித் கண்ணியது;
வம்பி அறிஞர் மனங்கட்கு செய்யும்
மகிழ்வினைசு
யம்தோன்றி வேத இசைகாட்டுப் பாதை இருந்துறும்சீ*
தம்தேன் அளியால்; சராசர முந்தான்
சமைக்கிறதே!
கண்ணி-பூங்கொத்து;
வம்பி-வண்டு; இசை-சொல், வாக்கு; சீதம்-குளிர்ச்சி; தேன்-மது; அளி-அன்பால் விளை அருள்;
சமை-படை;
பொருள் விளங்கப் படிக்குமாறு: (அரும்பதச் சொற்களுக்குப் பொருளிட்டு):
கம்பை நதியின்
கரையில் உலவு சித் கண்ணியது; வம்பி அறிஞர் மனங்கட்கு செய்யும் மகிழ்வினை; சுயம் தோன்றி
வேத, இசை காட்டுப் பாதை இருந்து, உறும் சீதம் தேன் அளியால்; சராசரமும்தான் சமைக்கிறதே!
* ‘ய’-வுக்கு,
இ,ஈ,எ,ஏ என்பன மோனை.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக
As much as I enjoy writing on various topics, you have right to comment, critique, vehemently disagree or share your happiness reading it. So, please let me know your thoughts
- Ashok Subramaniam