सन्तापं विरलीकरोतु सकलं कामाक्षि मच्चेतना
मज्जन्ती मधुरस्मितामरधुनीकल्लोलजालेषु ते ।
नैरन्तर्यमुपेत्य मन्मथमरुल्लोलेषु येषु स्फुटं
प्रेमेन्दुः प्रतिबिम्बितो वितनुते कौतूहलं धूर्जटेः ॥ ९६॥
ஸந்தாபம் விரலீகரோது ஸகலம் காமாக்ஷி மச்சேதனா
மஜ்ஜந்தீ மது⁴ர ஸ்மிதாமர து⁴னீ கல்லோல ஜாலேஷு தே ।
நைரந்தர்ய முபேத்ய மன்மத²மருல்லோலேஷு யேஷு ஸ்பு²டம்
ப்ரேமேந்து:³ ப்ரதிபி³ம்பி³தோ விதனுதே கௌதூஹலம் தூ⁴ர்ஜடே: ॥ 96॥
காமாக்ஷி!
மன்மதன் எனும் காற்றால் அசையுமுன் புன்னகை கங்கை அலைகளில் பரமசிவனின் அன்பெனும் சந்திரன்
எப்போதும், இருப்பதை ஏற்று பிரதிபலிப்பவனாக உற்சாகத்தை வெளிப்படுத்துகிறான். அதிலாழ்ந்து
என்மனது தன் தாபமனைதையும் போக்கிக் கொள்ளட்டுமே.
காமனாம் காற்றினில், காமாட்சி, கம்பிக்கும் கங்கையலை
தாமன்ன நின்னகை தன்னில் சிவனாரின் சங்கமெனும்
சோமனு முள்ளதை சோதிவிம் பங்காட்டி, துப்புடைக்கும்!
போமனத் தாபமும் போயதி லாழ்ந்து பொசுங்கியன்றே!
கம்பிக்கும்-அசையும்;
சங்கம்-அன்பு; சோமன் -சந்திரன்; விம்பம்-பிரதிபலிப்பு; துப்பு-உற்சாகம்;
பொருள் விளங்கப் படிக்குமாறு: (அரும்பதச் சொற்களுக்குப் பொருளிட்டு):
காமனாம்
காற்றினில், காமாட்சி, கம்பிக்கும் கங்கையலைதாமன்ன நின்னகை தன்னில் சிவனாரின் சங்கமெனும்
சோமனும் உள்ளதை சோதி விம்பம் காட்டி, துப்புடைக்கும்! போம் மனத் தாபமும் போய் அதிலாழ்ந்து
பொசுங்கியன்றே!
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக
As much as I enjoy writing on various topics, you have right to comment, critique, vehemently disagree or share your happiness reading it. So, please let me know your thoughts
- Ashok Subramaniam