तव त्रस्तं पादात्किसलयमरण्यान्तरमगात्
परं रेखारूपं कमलममुमेवाश्रितमभूत् ।
जितानां कामाक्षि द्वितयमपि युक्तं परिभवे
विदेशे वासो वा शरणगमनं वा निजरिपोः ॥ ८५॥
தவ த்ரஸ்தம்
பாதா³த் கிஸலயமரண்யாந்தரமகா³த்
பரம் ரேகா²ரூபம் கமலமமுமேவாஶ்ரிதமபூ⁴த் ।
ஜிதாநாம்
காமாக்ஷி த்³விதயமபி யுக்தம் பரிப⁴வே
விதே³ஶே வாஸோ
வா ஶரணக³மனம் வா
நிஜரிபோ: ॥ 85॥
காமாக்ஷியே! உன்பாதத்தை கண்டஞ்சி துளிர் காட்டுக்குள் சென்று ஒளிந்தது;
தாமரையோ பத்ம இரேகையெனும் உருவிலே உன்பாதமே சரணடைந்தது; ஏனெனில் தோற்று அவமதிப்புக்குள்ளாகும்போது,
வேறிடம் சென்று ஒளிவதும், எதிரியைச் சரணடைவதும்தானே தோற்றோர் செய்யத்தக்கன?
உன்பாதம் கண்டு ஒளியும் துளிரஞ்சி ஓடிவனம்!
உன்பாதம் அண்டும் உருரேகை கொண்டுமே ஒண்கமலம்!
குன்றியே தோற்றோர்கள் கூறாது வேறிடம் கொள்வரேயாம்!
அன்றி சரணாய் அடைவரே காமாட்சீ அண்டரையே!
அண்டர்-பகைவர்;
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக
As much as I enjoy writing on various topics, you have right to comment, critique, vehemently disagree or share your happiness reading it. So, please let me know your thoughts
- Ashok Subramaniam