दधानो भास्वत्ताममृतनिलयो लोहितवपुः
विनम्राणां सौम्यो गुरुरपि कवित्वं च कलयन् ।
गतौ मन्दो गङ्गाधरमहिषि कामाक्षि भजतां
तमःकेतुर्मातस्तव चरणपद्मो विजयते ॥ ५९॥
த³தா⁴னோ பா⁴ஸ்வத்தாமம்ருʼத நிலயோ லோஹித வபு:
வினம்ராணாம்
ஸௌம்யோ கு³ருரபி கவித்வம் ச கலயன் ।
க³தௌ மந்தோ³ க³ங்கா³த⁴ர மஹிஷி
காமாக்ஷி ப⁴ஜதாம்
தம: கேதுர்
மாதஸ்தவ சரணபத்³மோ விஜயதே ॥ 59॥
கங்கைதரித்தவரின் பட்டத்தரசியே! தாயே! காமாக்ஷீ! உன் திருவடித் தாமரை,
ஒளியார் சூரியனாக, அமுதத்தின் இருப்பிடமான சந்திரனாய், செந்நிறன் செவ்வாயாக, துதிப்போர்க்கு
மென்புதனாக, இருள்நீக்கி ஒளியூட்டும் குருவாய், கவிதையருள் சுக்கிரனாய், நடையில் மந்த
சனியாய், இருட்கொடியோர் இராகுகேதுவாய் விளங்குகிறதாம்!
கங்கா
தரன்ராணி காமாட்சீ உன்றன் கழற்கமலம்
அங்கி,
அமுதகம், அங்கா ரகனார், அறிவனுமாம்;
மங்கல
கற்றுகுரு, மாகவி யாக்கும் மகாபவனாம்;
பங்கு;
இருட்கொடி பாம்பாம் இரண்டின், பரிவடிவே
அங்கி-சூரியன்; அமுத+அகம்-சந்திரன்; அங்காரகனார்-செவ்வாய்;
அறிவன் - புதன்; மங்கல்- (அறியாமை) இருள்; மகாபவன் -சுக்கிரன்; பங்கு-சனி; பாம்பிரண்டு-இராகு,கேது; பரிவடிவு-காக்கும்
வடிவு;
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக
As much as I enjoy writing on various topics, you have right to comment, critique, vehemently disagree or share your happiness reading it. So, please let me know your thoughts
- Ashok Subramaniam