மூகபஞ்சசதீ - கடாக்ஷ சதகம் - 86

कैवल्य दिव्य मणिरोहण पर्वतेभ्यः

कारुण्य निर्झरपयः कृत मञ्जनेभ्यः ।

कामाक्षि किङ्करित शङ्कर मानसेभ्य-

स्तेभ्यो नमो‌‌ऽस्तु तव वीक्षण विभ्रमेभ्यः ||86||

கைவல்ய திவ்ய மணிரோஹண பர்வதேப்ய:

காருண்ய நிர்ஜரபய: க்ருத மஞ்ஜனேப்ய: |

காமாக்ஷி கிங்கரித ஶங்கர மானஸேப்ய-

ஸ்தேப்யோ நமோ‌ऽஸ்து தவ வீக்ஷண விப்ரமேப்ய: ||86||

காமாக்ஷீ! முத்தியாம் உயர்ந்த இரத்தினங்கள் விளைகின்ற மலையும், கருணையென்னும் மலையருவியில் மூழ்கி நீராடியவையும், சங்கரனாரின் மனத்தை தன்பால் இழுக்கக்கூடியதுமான உன்பார்வையின் வீச்சுக்கெந்தன் வணக்கங்களிருக்கட்டும்!

சிவமாம் உயர்மணி சிந்தும் மலையும் சிறக்குமன்பு

உவக்கும்நீர் வீழ்ச்சியில் ஊடா டுவதும் உமேசனவர்

சுவாந்தம தைதன்பால் சுண்டி இழுப்பதும் சோதியாமெம்

பவமறு காமாட்சீ பார்வைக் கடையை பணிந்தனமே!

சிவம்-முக்தி; உயர்மணி-இரத்தினங்கள்; அன்பு-கருணை; சுவாந்தம்-மனம்;