மூகபஞ்சசதீ - கடாக்ஷ சதகம் - 77

संसारघर्मपरितापजुषां नराणां

कामाक्षि शीतळतराणि तवेक्षितानि ।

चन्द्रातपन्ति घनचन्दनकर्दमन्ति

मुक्तागुणन्ति हिमवारिनिषेचनन्ति ॥77॥

ஸம்ஸார கர்ம பரிதாபஜுஷாம் நராணாம்

காமாக்ஷி ஶீதளதராணி தவேக்ஷிதானி |

சந்த்ராத பந்தி கனசந்தன கர்தமந்தி

முக்தாகுணந்தி ஹிமவாரி நிஷேசனந்தி ||77||

காமாக்ஷீ! பிறப்பிறப்பென்னும் கோடை வெப்பத்தின் தாபத்தால் தவிக்கின்ற மாந்தருக்கு, உன் குளிர்ச்சி தரும் கடைக்கண் பார்வைகள் நிலவாகின்றன; கெட்டியான சந்தனக் குழம்பும் ஆகின்றன; முத்து மாலையாகின்றன; பனிநீர்த் தெளிப்பாகின்றன.

பிறப்பிறப் பாய பெருங்கோடை வெப்பினில் பேதுறுமாம்

திறமிலா மாந்தர்க்குன் சீதக் கடைக்கண்கள் திங்களதும்,

பொறைசந்த னக்குழம் பும்முத்து மாலையும், பூத்தசிறு

நறுபனித் தூவலும், ஞாலத்தில், காமாட்சீ, நாடுவதே!

வெப்பு-தாபம்; பேதுறுதல்- தவித்தல்; - திறமிலா-வலிமையிலா; திங்கள்-நிலா; பொறை-கனம்;