மூகபஞ்சசதீ - கடாக்ஷ சதகம் - 75

नीलाळका मधुकरन्ति मनोज्ञ नासा-

मुक्तारुचः प्रकटरूढ​ बिसाङ्कुरन्ति ।

कारुण्यमम्ब मकरन्दति कामकोटि

मन्ये ततः कमलमेव विलोचनं ते ॥75॥

நீலாளகா மதுகரந்தி மனோஜ்ஞ நாஸா-

முக்தாருச: ப்ரகடரூட பிஸாங்குரந்தி |

காருண்யமம்ப மகரந்ததி காமகோடி

மன்யே தத: கமலமேவ விலோசனம் தே ||75||

அன்னையே காமகோடி! உன் கருங்கூந்தலானது வண்டுகள் போலவும், அழகான மூக்கில் அணிந்துள்ள மூக்குத்திகள், நீரிலிருந்து வெளிவந்த தாமரைத் தண்டின் முளைகள் போன்றும், உந்தன் கருணையோ தேன்போன்றும் இருக்கின்றன. இவற்றால் உன்னுடைய கடைக்கண்ணாயது, தாமரைப்பூ போன்றே தோன்றுகிறது.

வண்டுகள் போலாம்நின் வார்கருங் கூந்தல்; வனசமலர்த்

தண்டின் முளைபோலாம் தாய்காம கோடீ, தளிமமின்னும்

ஒண்நாசிப் பூணும்; உயர்தேனைப் போன்றதாம் உன்கருணை;

கண்கள் இவற்றால் கமலம்போல் தானே கருத்தினிலே!

வார்-நெடிய; வனசமலர்-தாமரை; தளிமம்-அழகு; நாசிப்பூண்-மூக்குத்தி; கமலம்-தாமரை;