குறளின் குரல் - 129

18^thAug, 2012

சொற்கோட்டம் இல்லது செப்பம் ஒருதலையா

உட்கோட்டம் இன்மை பெறின்.

                   (குறள் 119:  நடுவுநிலைமை அதிகாரம்)

Transliteration:

soRkOTTam illadhu seppam oruthalaiyA

uTkOTTam inmai peRin

soRkOTTam  - insincere, disingenuous, devious words

illadhu – not having such words

seppam – is being impartial and just

oruthalaiyA- that too, if not onesided

uTkOTTam – in the hearts while uttering such words (just to show off as just and impartial)

inmai peRin – if not so (then the person is truly just and impartial)

Sooth saying with sweetness while keeping ill in the hearts is not good for any one. Kinship with such people should be severed, cut off, as Saint Ramalinga Adigal would say, “uLLondRu vaiththu puRamondRu pEsuvAr uRavu kalavAmai vENDum”.  There are many people that have a façade of impartiality but inside with extreme bias due to self benefit.

Being impartial is not only not bending in words spoken by taking sides but not having bias of preference in the hearts too.

It is interesting, how vaLLuvar sets a connection for this verse later in the chapter of “Wisdom” with the verse “eppOruL yAr yAr vAi kETpinum appOruL meipporuL kaNbhadharivu”.  Though it is said in the context of people that render justice in general, the wisdom needs to be applied in this context also as we need to examine the words for their propriety as well as the person’s true leanings.

I have written two verses in Tamil, both essentially meaning the same, since the word “kODal” means, not bending, twisting, changing, becoming crooked etc, - To mean what the gist of the verse is as well as using the word meaning of the word “kODAL”.

Not bending in words said, is fair and just – that too

If it is practiced in the heart sincerely for it to be true.

தமிழிலே:

சொற்கோட்டம் – சொல்லும் சொற்களிலே நெறி தப்புதல், வளைதல்

இல்லது – அஃதில்லாமல் இருத்தல் (சார்புடைமை)

செப்பம் – நடுவு நிலைமையெனப்படும்

ஒருதலையா – அதுவும், ஒரு பக்க சார்பின்மையை

உட்கோட்டம் – அகத்திலே நெறி தப்புதல்

இன்மை பெறின் – இல்லாமல் இருக்குமாயின்

“உள்ளொன்று வைத்து புறமொன்று பேசுவார் உறவு கலவாமை வேண்டும்” என்று இராமலிங்க அடிகள் சொல்லுவது போல, வெளிவேடத்துக்கு நடுவு நிலையாளரைப்போல் தோற்றமும், ஆனால் அகத்தில், தனக்கு ஆதாயம் தரக்கூடிய சார்பு நிலையும் கொள்பவர்கள் ஏராளம். அதன் பொருள்பற்றியே இக்குறளும்.

சொல்லும் சொற்களிலே நெறி தப்புதலும், வளைதலும் இல்லாமல் இருத்தலே நடுவு நிலைமையாம், அதுவும் மனத்தளவிலும்கூட நெறிதப்புதல் இல்லையெனில் என்றால் மட்டுமே!

இக்குறளுக்கும், “அறிவுடமை” அதிகாரத்தில் சொல்லப்படுகிற “எப்பொருள் யார்யார் வாய் கேட்பினும்” குறளுக்கும் ஒரு தொடர்பு இருக்கிறது. அக்குறள் நீதி வழங்கும் நிலையில் உள்ளவர்களுக்கு மிகவும் இன்றியமையாதது.  ஆனாலும் அக்குறள் வலியுறுத்துவதும் இதுதான்:  சொல்லும் சொல் நன்றாக இருந்தாலும், அதன் உள்நோக்கமும், பொருளும் என்ன என்று ஆய்ந்தே ஒருவர் கொள்ளவேண்டும்.  அக்குறள் கேட்பவருக்கும், இக்குறள் சொல்பவருக்குமாக இருப்பது, ஒரு சமூகத்தின் நெறியாண்மைக்கு உறுதிசெய்வதைக் காணலாம்.

இன்றைய குறள்களில் “கோடல்” என்பது வளைதல், கோணுதல், திறம்புதல் என்ற பொருள்களில் இருப்பதால் பொருள் சொல்லலுக்கு ஒன்றும், சொற்பொருளுக்கு ஒன்றுமென இரண்டு குறள்கள் எழுதியுள்ளேன்.

இன்றெனது குறள்(கள்):

சார்பில்லாச் சொல்லல் நடுவாண்மை – நெஞ்சகமும்

சார்பின்மைக் கொள்ளப் பெறின்

வளையாதச் சொல்லே நடுவாண்மை – நெஞ்சில்

விளையாதச் சார்பிருந் தால்