குறளின் குரல் - 51

May 31^st,  2012

இல்வாழ்வான் என்பான் இயல்புடைய மூவர்க்கும்

நல்லாற்றின் நின்ற துணை.

                                (குறள் 41: இல்வாழ்க்கை அதிகாரம்)

Transliteration:

ilvAzvAn enbAn iyalbudaiya mUvarkkum

nallAtRin nindRa thuNai

ilvAzvAn enbAn – one who leads a good family life (gruhasthAsrama – illaram  - இல்+அறம்)

iyalbudaiya -  who stead the path of virtues (the four paths “brahmacharyA”, “gruhasthA”, “vAnaprasathA” and “sanyAsa”)

mUvarkkum – to the people of other three virtuous paths such as brahmacharya, vAnaprasthA and sanyAsa

nallAtRin  -  helping them to stand by their path by doing the necessary things as often as needed

nindRa thuNai – standing as a support (for people of other three paths)

Among the four ashramas prescribed for mankind viz., “brahmacharyA”, “gruhasthA”, “vAnaprasathA” and “sanyAsa”, vaLLuvar focuses primarily on “gruhasthasramA” (illaraviyal - இல்லறவியல்) and sanyAsa (thuravaraviyal - துறவறவியல்) as he deems them to be  virtues of utmost importance.

For life to sustain on this earth, people must follow what is ordained for the path they have chosen.  There are four paths, eachone virtuous in its own right. A disciplined disciple’s life that learns from a teacher of high value, a family life where needs of spouse, children, parents, siblings, relatives, friends and the society around us are all cared for, a life of retirement,  known as vAnaprastha to spend the end of life with the spouse in divine thoughts without any further duty commitments to the family or society, a life of ascetic path where the primary goal is to renounce the worldly pursuits and see the higher truths for the benefit of the society.

Of all these four virtuous paths, a family life is the liveliest, life continuing part and act as the wheel of the society to run as well oiled machine. They act as the support to the other three paths.

How?  The societal chariot is run by the people that lead the family life; they create, govern, share and distribute wealth and support systems required for the society to run.

Students of the society are the future home makers and thought leaders. They must pursue their learning without the worries of earning and other commitments.

The retired people have crossed other two phases and have to come to an end of life cycle stage and they must be supported, which is in a way social security for everyone towards end of life. They can not be let down by the people of the society. Vanaprasatha used to be a journey at the dusk of life to be devoid of attachments and prepare self for parting the mortal coil aspiring oneness with Godhead.

The people of ascetic life are without attachements and big needs, but they act as the collective conscience of the society; they pursue the higher truths and educate the society with ethical aspects of life and pray for the welfare of the people of the world.

So, people that lead family life are the support for all the above and hence are placed high among the four. It is in this context, the saint poetess AuvayyAr also said, “there is no virtue better than the virtue of family life”.

Those who lead the family life by virtues ordained,

are a support to other three to stand in good stead

தமிழிலே:

இல்வாழ்வான் என்பான் - இல்லறத்தை செம்மையாக நடத்துப்பவன் (என்பான் என்பது, செம்மையாகச் செய்பவரை குறித்தது)

இயல்புடைய – அற இயல்புடைய, அதாவது, மாணவப் பருவம் ( பிரம்மசரிய ஒழுக்கத்தை கடைபிடிப்பவர்கள்), வாழ்க்கைத் துணையோடு கானேகி இறை சிந்தனையிலிருப்பவர்கள் (வானப்ரஸ்தர்கள்) , துறவறத்தில் இருப்பவர்கள்

மூவர்க்கும்  - மேலே சொன்ன மற்ற மூன்று அறவழி வாழ்பவர்க்கும்

நல்லாற்றின் – அவரவர் அவரவர் அறத்தில் நிலைபெற ஏதுவாக தொண்டாற்றி

நின்ற துணை – அவர்களுக்கு உறுதுணையாக இருக்கின்ற துணை!

இல்லறவியலில், இல்வாழ்க்கை ( குடும்ப வாழ்க்கை) என்னும் அதிகாரத்தில் இவ்வுலகின்கண் உயிர்ப்பும், பல வளங்களும் நிலைபெற, முறிவு பெறாமல் வழிவழியாக குடியினர் பெருக, சீர்மையான இல்லறத்தோரின் தேவையினையும், அவர்கள் ஆற்றவேண்டிய கடமைகளையும் கூறியுள்ளார்.

மனிதர்களுக்கு அவர்கள் வாழ்நாளில் பின்பற்ற தக்கவை நான்கு வித ஒழுக்க நெறிகளாம்.  

• கட்டுப்பாடோடு கற்றல் என்கிற ஒருமுக எண்ணத்தோடு உள்ள மாணவப்பருவம்; 
• மனைவி மக்களோடு இருந்து, குடியும், சுற்றமும் மற்றவரும் வாழ கடமையாற்றுகின்ற இல்லறம்; 
• வாழ்வு நிறைவோடு அமைந்து, முடிந்து, மனைவியோடு, கானேகி, வாழ்விறுதி நாளை இறையுணர்வோடு கழிக்கக்கூடிய வானப்ரஸ்தம் என்று வடமொழியில் கூறப்படும் கானேகுதல்; 
• இவைதவிர உலகியல் வாழ்வை ஒதுக்கி, விருப்பு வெறுப்பு என்னும் நிலைகளைக் கடந்து, உயர் பொருளை அறிய விழைந்து மேற்கொள்ளும் துறவு நிலை.

இந் நிலைகளிலில் துறவு நிலையைத் தவிர, மற்ற மூன்று நிலைகளிலும், இல்லறமே பெரும்பகுதியைக் கொண்டது. அவ்வில்லறத்தோர் தங்களுக்கு விதிக்கப்பட்ட அறநிலைகளில், செயல்களில் வழுவாது இருந்தால், மற்ற மூன்று நிலைகளில் உள்ளோர்க்கு அது பெருந்துணையாகும்.

இல்லறத்தோர் எப்படி இவர்களுக்குத் துணையாக முடியும்? இல்லறத்தோரே பெரும்பாலும் மக்கள் குடியின் வாழ்வாதாரங்களை உருவாக்கி, உண்ணும் உணவு, உடுக்க உடை, இருக்க இடம் என்று மற்றும் பலவித செல்வங்களையும் உருவாக்கி சமுதாயத் தேரினை ஓடவைக்கிறவர்களாக இருக்கிறார்கள். 


அவர்கள் நல்லறம் நின்று தங்கள் கடமைகளைச் செய்தாலே, கற்றல், வாழ்ந்து முடிந்து களைப்பாறக் கானேகல், தவம் என்ற மூன்று நிலையில் உள்ளவர்கள் தங்களுக்குரிய அறங்களை, கடமைகளை செய்வதற்கு வேண்டிய தேவைகளை தடையறாமல் செய்யமுடியும். அதனாலேயே அவர்களைத் துணயெனக்கூறியதும், அவர்களை நால்வகை அறநெறி நின்றோருள்ளும் உயர்வாய் வைத்ததும்.

இதையொட்டியே, ஔவையும், “இல்லறமல்லது நல்லறம் அன்று” என்று கூறியதும்.

இன்றெனது குறள்:

நானிலையின் மேனிலையார் இல்லறத்தார் நல்லறத்தில்

நானிலத்தில் மூவருக்கும் சார்பு

(நானிலையின் – மனிதர்களுக்கு விதிக்கப்பட்ட நான்கு அறநிலைகளில்; மேனிலையார் – உயர்வான நிலையுடையார்; சார்பு - துணை)