மூகபஞ்சசதீ - ஆர்யா சதகம் - 76

कुटिलं चटुलं पृथुलं मृदुलं कचनयनजघनचरणेषु ।

अवलोकितमवलम्बितमधिकम्पातटममेयमस्माभिः ॥76॥

குடிலம் சடுலம் ப்ருதுலம் ம்ருதுலம் கச நயன ஜகன சரணேஷு |

அவலோகிதம் அவலம்பிதம் அதிகம்பாதடம் அமேயம் அஸ்மாபி: ||76||

சுருள் கூந்தலும், அலையும் கண்களும், பருத்த பிருட்டமும் (பொம்மு, நிதம்பம்), மென்மையான திருவடிகளும் கொண்டு அளவிட முடியாதவொன்று கம்பைக்கரைக்கருகில் நம்மால் காணப்படுகிறது, சரணடையப்பட்டது. இதேபோன்று அம்பாளை சௌந்தர்ய லஹரியில் “அரளா கேசேஷூ” என்று தொடங்கும் சுலோகத்தில் ஆதிசங்கரர் வருணித்திருப்பதைப் பார்க்கலாம்.

அலைபோல் வளைந்த அளக முடைத்தளாம்; அங்குமிங்கும்

அலைகின்ற கண்கள் அமைந்து நிதம்பம் அகன்றவளாம்;

இலையே இவள்போல் இணைமென் அடிகள்; இவளுருவில்

நிலைபெறும் கண்களும் நேர்ந்துகம் பைக்கரை நீழலிலே

நிதம்பம் - பிருட்டம்; அளகம் - கூந்தல்