குறளின் குரல் - 780

8^th Jun 2014

கைவேல் களிற்றொடு போக்கி வருபவன்

மெய்வேல் பறியா நகும்.

                        (குறள் 774: படைச்செருக்கு அதிகாரம்)

கைவேல் - தன் கையிலுள்ள வேலினை

களிற்றொடு - தன்னை எதிர்நோக்கி வரும் யானையினைக்

போக்கி - கொல்ல எறிந்துபின்னர்

வருபவன் - தம்மீது வரும் மற்றொரு யானையின் ( மீது எறிய )

மெய்வேல் - தன்னுடைய உடம்பில் பாய்ந்த எதிரியின் வேலை

பறியா - பறித்து எறிவதற்கு

நகும் - மகிழ்வான் (பெருமை மிக்க வீரன்)

தம்மீது பாய்ந்து வரும் யானையின்மேல் தம் கையிலுள்ள வேலை எறிந்துபின்னர், வரும் மற்றொரு யானையின்மீது எறிய மற்றொரு வேலை தேடி, தன் உடலில் பாய்ந்த எதிரியின் வேலைப் பறித்து எறிவதை மகிழ்வுடன் செய்வான், பெருமைமிக்க வீரன் என்று சொல்லி வீரர்க்கு பெருமை தரத்தக்கச் செயலைச் சொல்லுகிறது இக்குறள்.

Transliteration:

kaivEl kaLiRRoDu pOkki varubavan

meivEl paRiyA nagum

kaivEl – the spear that he wields in his hand

kaLiRRoDu – the elephant that comes charging

pOkki – after throwing to kill that elephant

varubavan – to kill another elephant that comes charging

meivEl – the spear that has pierced his body

paRiyA – plucking, pulling  it away

nagum - gladly

After killing the elephant that came charging with the spear in his hand, to kill another charging elephant, a valiant soldier, would gladly pluck and pull the spear of enemy that has pierced his own body, glady. Such is the glory of a true valiant. This verse is about what brings pride to a valiant soldier.

“After killing a charging elephant, to kill another, a warrior of pride

 would pull the spear pierced in his body gladly, to charge in stride”

இன்றெனது குறள்:

களிறெறிய வேலெறிந்தோன் மற்றொன்றைக் கொல்ல

களிப்புடன்மெய் தைத்தவேலெய் யும்

kaLiReRiya vEleRindOn maRRonRaik kola

kaLippuDanmei thaiththavElei yum