44: (Avoiding Faults - குற்றம் கடிதல்)
[The common
faults of human beings, more specifically, for rulers are, lust, anger, attachment,
lack of honor, unjustified happiness, and arrogance. A ruler must be wise and
be devoid of these faults to function just and effectively. Without wisdom, it
may difficult to be analytical to discern good from bad and avoid faults. Hence
this chapter follows the chapter on wisdom.]
30th June 2013
செருக்கும் சினமும் சிறுமையும் இல்லார்
பெருக்கம் பெருமித நீர்த்து.
(குறள் 431: குற்றம் கடிதல் அதிகாரம்)
Transliteration:
Serukkum sinamum
siRumaiyum illAr
Perukkam perumidha
nIrththu
Serukkum – Arrogance out of pride of self
sinamum – anger, wrath, fury out of such arrogance
siRumaiyum – small-mindedness without restrain of lowly desires
illAr – those who are devoid of the above
Perukkam – their wealth is
perumidha nIrththu – highly dignified and exalted in state.
To be devoid of the six
inner enemies of excessive desire, bitter hatred, miserliness, excessive
attachment, arrongance out of pride, malicious envy is good for everyone,
partilcularly for the people of power, rulers. The wealth of such people
without three ills - the pride because of self importance, anger that comes out
of that even when people suggest something out of concern or care, and the lowly mind of excessive desires – is
of exalted state and is a matter of deserved pride. That wealth will be spent
in good ways and give a heavenly place of permanence.
All commentators
interpret the word, “sirumai” as excessive desire, which seems right. Only such
desire is the birthplace of all other ills. As thirumUlar would say, be devoid
of desires even with the Lord supreme, which is the only way to heavenly state
of mind. In Ramayana, the king Janaka was depicted as ruler who ruled without
any attachment to the throne, a true raja rishi. Such state of mind is what is
expected out of excellent rulers.
“The wealth of rulers
without arrogance, anger and lowly
lust is of high and diginified state of use
most certainly”
தமிழிலே:
செருக்கும் - தாம், தமது என்னும்
வெற்றுப் பெருமையினால் வரும் ஆணவம், இறுமாப்பும்
சினமும் - எளிதில் வரும் ஆத்திரத்தின் காரணமாய
கோபமும்
சிறுமையும் - பரந்துபடாத எண்ணம்,
குறுகிய நோக்கும் (அளவிறந்த இச்சையினால் என்பர்)
இல்லார் - இவைகள் இல்லாதவர்களின் (குறிப்பாக ஆளுபவர்களுடைய)
பெருக்கம் - செல்வமானது
பெருமித நீர்த்து - மேன்மையானது (ஏனெனில்
நல்வழிகளில் செலவழிக்கபடுதலை உடையது)
அறுவகை உட்பகைகளாகக் கூறப்படும்,
காமம், குரோதம், உலோபம், மோகம், மதம்,
மாற்சரியம் இவையாவும் அறுதல் எல்லோருக்குமே நல்லதுதான். தாமென்ற அகந்தையும், அதனாலே தம்மை கேள்வி கேட்பவர்களிடமும்,
தமக்கு இதமானவற்றைக் கூறுபவர்களிடம் கோபமும்,, மற்றும் கீழ்மையான குணங்களும் தம்மிடம்
இல்லாது களைந்தவர்களிடம் உள்ள செல்வமானது மேன்மையானது, பெருமை தரக்கூடியது, ஏனெனில் அச்செல்வம் நல்வழிகளில் செலவிடப்பட்டு,
நிலையான பேற்றினை அளிக்கவல்லது.
உரையாசிரியர்கள் சிறுமை என்பதை
அளவிறந்த இச்சையென்று கூறுகிறார்கள். அதுவும் சரியே. ஏனெனில் இச்சையே மற்ற இழிகுணங்களின்
பிறப்பிடம். திருமூலர் சொல்லிய வாக்கு, “ஆசை அறுமின்கள், ஆசை அறுமின்கள், ஈசனோடாயினும்
ஆசை அறுமின்கள்” எல்லோருக்கும் பொருந்துவது,
குறிப்பாக ஆட்சிக்கட்டிலில் இருப்பவர்களுக்கு மிகவும் தேவையானது. சனகராஜனைப்
போல் பற்றற்று ஆட்சியாளர்கள் இருக்கவேண்டும் என்பார்கள்.
இன்றெனது குறள்:
இறுமாப்பு கோபம் இழிநடத்தை அற்றார்
உறுஞ்செல்வம் உன்னதச்செல் வம்
iRumAppu kOpam izhinaDaththai aRRAr
uRunjchelvam unnadhachchel vam
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக
As much as I enjoy writing on various topics, you have right to comment, critique, vehemently disagree or share your happiness reading it. So, please let me know your thoughts
- Ashok Subramaniam