குறளின் குரல் - 79

29^th June, 2012

ஈன்ற பொழுதின் பெரிதுவக்கும் தன்மகனைச்

சான்றோன் எனக்கேட்ட தாய்.

                      (குறள் 69: மக்கட்பேறு அதிகாரம்)

Transliteration:

IndRa pozhudhin periduvakkum thanmaganaich

chAndRon enakkEtta thAi

IndRa pozhudhin – More than the time of giving birth

periduvakkum – will be over joyous

thanmaganaich – her son

chAndRon – is known to be a learned and wise man and acknowledged so by wisemen

enakkEtta  - when she learns, when she hears other wisemen thus speak

thAi – the mother

The ‘umbilical chord relationship’ between a child and its mother until she delivers the child is very special; though the chord is severed, the special bond lasts for the life time.  When a mother learns that her son is in high position, or among the learned, or valiant, there is no bound to her joy.

Tamil literary tradition gives predominance to the bravery and valor; worships the valiant sons of the soil. There are references about a mother severing her bosoms when she learns that about her son’s cowardly act in the battle field, and was killed by enemies’ stab on his back. Sangam work “puRa nAnUru” talks about a mother being proud when she sees her dead son taking the enemies sword on his chest. 

Though to make his son wise and learned is the proverbial duty of a father, all the happiness of his success is mother’s in most literary references and vaLLuvar is no exception to that unwritten (now definitely unacceptable) posture; However it is justified to show the glory of a mother-son special bond.

With the change of times and the scenes both genders are equally capable in pursuit of knowledge; so are in their responsibilities in the societal frame work of today. So, opportunities are given to children of both genders and so the happiness is also for both the parents. My verses today have been written to reflect vaLLuvar as well as order of the day.

More than at the time of his birth, a mother rejoices

When she hears that her son is placed among wise

தமிழிலே:

ஈன்ற பொழுதின் – தான் தன் மகனை பெற்ற காலத்திலும்

பெரிதுவக்கும்  - பெரிதாக மகிழ்வாள்

தன்மகனைச்  - தன்னுடைய மகன்

சான்றோன்- கல்வி கேள்விகளில் சிறந்து, அறிஞர்களால் மதிக்கப்படுகிறவன்

எனக்கேட்ட – என்று அறிகிற, பிற அறிஞர்கள் சொல்லக் கேட்கின்ற

தாய் - தாயானவள்.

தாய்க்கும் குழவிக்குமான தொப்புள்கொடி உறவு முழுவதுமாக அன்பாலே பிணைக்கப்பட உறவு. தன்னுடைய மகன் கற்றறிந்த பெரியவர்கள் நடுவே மதிக்கப்படுகிறான், உயர்ந்த பதவியில் இருக்கிறான், பெரிய வீரனாக இருக்கிறான் என்றெல்லாம் கேட்பதைவிட ஒரு தாய்க்கு மகிழ்வான செய்தி வேறொன்றுமில்லை.

தமிழ் இலக்கியங்களிலே வீரத்துக்கு முதலிடம் கொடுத்து, மாண்டுபோன தன்மகன் புறமுதுகு காட்டி, முதுகிலே வெட்டுபட்டு மாண்டான் என்றறிந்தால், ஒரு தாய் அம்மகனுக்கு பால்கொடுத்த தன்னுடைய மார்பகங்களை அறுத்து எறிந்து மாண்டு போவாள் என்ற காட்சிகள் வருகின்றன. அம்மகன் நெஞ்சிலே வாள்வாங்கி இறந்திருந்தால், “படுமகன் கிடக்கை காணூஉ ஈன்ற ஞான்றினும் பெரிதுவந்தனளே” என்கிறது புறநானூற்றுப் பாடல் ஒன்று.

சான்றோனாக்குதல் தந்தைக்குக் கடனாயிருந்தாலும், உவகையெல்லாம் தாய்க்கென்றது, தாய்-மகன் என்கிற உறவின் தனிப்பிணைப்பை காட்டுதற்கே.  காலங்கள் மாறி, காட்சிகள் மாறி ஆண், பெண் இருபாலரும் அறிவுப்பாதையில் இணையாக, சமமாகப் பயணிக்கும் இந்நாளிலே, இது இருபாலருக்கும், பொதுவாக பெற்றோர்களுக்கும் பொருந்துமென்பதால், இக்குறளுக்கான எனது குறள் விளக்கமும் இருகருத்திலேயும் எழுதப்பட்டுள்ளது.

இன்றெனது குறள்(கள்):

பெற்றவக் காலையின் பேருவகை தாயடைவாள்

கற்றவன் தம்மகன்னென் றின்

பெற்றவக் காலையின் பேருவகை பெற்றோர்க்கு

கற்றோர்தம் மக்களென்ற றின்