மூகபஞ்சசதீ - கடாக்ஷ சதகம் - 20

माहात्म्यशेवधिरसौ तव दुर्विलङ्घ्य-

संसारविन्ध्यगिरिकुण्ठनकेलिचुञ्चुः ।

धैर्याम्बुधिं पशुपतेश्चुलकीकरोति

कामाक्षि वीक्षणविजृम्भणकुम्भजन्मा ॥20॥

மாஹாத்ம்ய ஶேவதிரஸௌ தவ துர்விலங்க்ய-

ஸம்ஸார விந்த்யகிரி குண்டன கேலிசுஞ்சு: |

தைர்யாம்புதிம் பஶுபதேஶ்சுலகீ கரோதி

காமாக்ஷி வீக்ஷண விஜ்ரும்பணகும்பஜன்மா ||20||

ஹே காமாக்ஷி, மகத்துவம் நிறைந்த உன்னுடய கடைக்கண் வீச்சாம் கும்பமுனி, கடப்பதற்கரிய விந்திய மலையினைக்கு கருவத்தை அடக்கும் விளையாட்டை வேடிக்கையாக நிகழ்த்தியவர்; பசுபதியாம் இறைவனின் தீரமாம் கடலை உள்ளங்கையளவு நீராகச் செய்தவர்.

மகத்து நிறைநின் மலர்க்கடைக் கண்வீச்சாம் மாமுனிவர்

அகத்தியர், விந்தியத்தின் ஆண வம்கொய்யும் ஆட்டமதை

நிகழ்த்திப், பசுபதி நெஞ்சுர மாகடல் நீர்முழுதும்

அகங்கை யதனில் அடக்கினார், காமாட்சீ! அற்புதமே

அகங்கை - உள்ளங்கை; ஆட்டம்- விளையாட்டு; கொய்யும்-நீக்கும்/அடக்கும்;