குறளின் குரல் - 956

1^st Dec 2014

உற்றவன் தீர்ப்பான் மருந்துழைச் செல்வானென்று

அப்பால் நாற்கூற்றே மருந்து.

                                    (குறள் 950: மருந்து அதிகாரம்)

உற்றவன் - நோயுற்றவன்

தீர்ப்பான் - அதை தீர்க்கும் மருத்துவன்

மருந்து - நோய்க்குண்டாய மருந்து

உழைச் செல்வானென்று - அருகிருது உதவும் துணை என்று

அப்பால் நாற்கூற்றே - மருத்துவத்தின் நான்கு கூறுகளைக் கொண்டதே

மருந்து - மருத்துவமாகும்

இக்குறளின் ஈற்றுச் சீரான “மருந்து” என்ற சொல், மருத்துவத்துறையைக் குறிப்பதாகும். இத்துறையின் நான்கு கூறுகளாவன: நோயுற்றவன், நோய் தீர்க்கும் மருத்துவர். நோய் தீர்க்கும் மருந்து மற்று, நோயின்போது உறுதுணையாக இருந்து உதவி, பணிவிடை செய்பவரும் ஆகும்.   

சற்றே குழப்பமான குறள்; எப்படிப்பார்த்தாலும், சொற் சிக்கனத்தினால், வள்ளுவர் வெகுவாகக் குழப்புகிற குறள். மருந்து என்றே கொண்டால், நோயாளி எப்படி மருந்தாவான்?  கூறுகளே என்று கொண்டாலும் நோயாளி எப்படி மருத்துவத்தின் கூறுகளில் ஒன்றாகும். மருத்துவத்தின் ஏதெனும் ஒரு கூறினால், உதவப்படுபவரே நோயாளி.. அவறே கூறாகவும் ஆக இயலாது.

என்னத்தான், பரிமேலழகர் மேலும் குழப்பும் விதமாக உரையெழுதினாலும், இக்குறள் இடைச் செருகலாகவே தோன்றுகிறது.

Transliteration:

uRRavan tiRppAn marunduzhai solvAnenRu

appAl nARkURRE marundu

uRRavan – person of disease

tiRppAn – those who treat and cure the patient.

marund(u)- the medicine

uzhai solvAnenRu – person that help by being close to the patient

appAl nARkURRE – the four division of medicine

marundu – know as the faculties medicine

The last word in this verse “marundu” seems to imply the field of medicine in totality. The four elements that make the field are, the patient, the practicing physician, the curing medicine, and the an aid that helps the patient while being treated. The aid could be construed to be the modern day nursing aids.

The verse is confusing indeed perhaps due to the economy of words that vaLLuvar either intentionally or otherwise has employed. The find word means medicine. How can that be a patient? The metaphorical references of a physician, and the nursing aids themselves being medicine is somewhat acceptable.  Even assuming that he is talking about the four part of the field of medicine, patient does not fit in that scheme either. If he is referring the to system, holistically, even then the patient is not part of the system; he is only the availer of the system.

Parimelazhagar’s commentary shows his imagination well, but not the intent of the verse.

“The Patient, the physician, the remedies, and the patients aid,

 are the four divisions of medical science that practioners abide”

இன்றெனது குறள்(கள்):

மருந்தென்ப நோயுற்றான், தீர்ப்பான், மருந்து,

அருந்துணை என்றநான்கு மாம்

marundenba nOyuRRAn tIrppAn marundu

arunthuNai enRanAngu mAm.

மேலே எழுதப்பட்ட குறள், மூலக்குறளை ஒட்டிய குழப்பத்தையே காட்டுகிறது; அதனால் கீழ்வரும் குறளும்.

மருத்துவத்தின் கூறென்ப நோயுற்றார், தீர்ப்பார்

மருந்துமுற்ற கூட்டுமாய நான்கு  

maruththuvaththin kURenba nOyuRRAr tIrppAr

marundumuRRa kUTTumAya nAngu