குறளின் குரல் - 842

9^th Aug 2014

பொய்படும் ஒன்றோ புனைபூணும் கையறியாப்

பேதை வினைமேற் கொளின்.

                        (குறள் 836: பேதைமை அதிகாரம்)

பொய்படும் - எடுத்தவினை பொய்த்துப்போகும்

ஒன்றோ - அதுமட்டுமல்லாது

புனைபூணும் - கைவிலங்கை, தளையைப் பூட்டிக்கொள்ளும் படியாகச் செய்துவிடும்

கையறியாப் - செய்யும் வகையாறியாது

பேதை - அறிவீனன்

வினை - ஒரு செயலை, வினையை

மேற்கொளின் - மேற்கொள்ளுவான் எனின்.

ஒரு அறிவீனன் ஏதேனும் செயலை மேற்கொள்ளுவானாகில், அது பொய்த்துப்போகும்; அதுமட்டுமல்லாது அது கைக்குத் தளையை, அதாவது விலங்கைப் பூட்டிக்கொள்ளும் நிலையை உண்டு பண்ணிவிடும். இதையே பழமொழிப்பாடலொன்று “நுணலும் தன் வாயால் கெடும்” என்கிற பழமொழியை விளக்குவதற்காகக் கூறுகிறது!

“பொல்லாத சொல்லி மறைந்தொழுகும் பேதைதன்

 சொல்லாலே தன்னைத் துயர்படுக்கும் - நல்லாய்

 மணலுள் முழுகி மறைந்து கிடக்கும்

 நுணலும்தன் வாயால் கெடும்.”

Transliteration:

Poippadum onRo punaipUNum kaiyaRiyAp

pEdhai vinaimER koLin

Poippadum – what is undertaken will go futile

onRo – not only that, but

punaipUNum – will be bound in chains

kaiyaRiyAp – when not knowing how to do it

pEdhai – the fool

vinai - task

mERkoLin – undertakes

If a fool undertakes any task it will go futile and be false; not only that, but the fool would put himself in a place to be chained by his own deeds – metaphorically, prisoner of his own deeds or would do something to bring the wrath of rule, to be censured, and arrested. A poem from Pazhamozhi nAnUru, uses an old adage that a frog would show it self to prying snakes or other enemies but making the noise using its mouth, to exemplify this thought.

“Futile will be the deeds undertaken by a fool, not knowing how;

 and also, he be bound by chain of his own mistakes somehow”

இன்றெனது குறள்:

மூடன் முனையும் செயல்பொய்ப் பதோடுபலர்

சாட தளையும் படும்

mUdan munaiyum seyalpoip padhODupalar

chADa thaLaiyum paDum