குறளின் குரல் - 171

30^th  September, 2012

விழுப்பேற்றின் அஃதொப்பது இல்லையார் மாட்டும்

அழுக்காற்றின் அன்மை பெறின்.

                  (குறள் 162: அழுக்காறாமை அதிகாரம்)

Transliteration:

vizhuppERRin ahdhopadhu illaiyAr mATTum

azhukkARRin anmai perin

vizhup (pamAna) – Among the best

pERRin – merits one can get

ahdh(u) opadhu –compared to that*    - * being devoid of envy on others.

illai – there is none

yAr mATTum – With everyone

azhukkARRin  - being envious

anmai – if be devoid

perin – of envy.

The best of merits anyone can get is being devoid of jealousy – envious of others wealth, progress and prosperity. None other merit compares to that. The word “yAr mATTum” indicates especially not being jealous of even the enemies, which requires a big heart, bigger thought.  Envy is the eye of evil and starts the comparison between self and others and can lead us into thinking of ways of destroying or obstructing others growth, more than concentrating on personal growth.

We have a saying, “Envious persons will starve for five days, if others prosper” (asalAn vAzhndhAl anju nAL paTTini kidappAn). Almost everyone has an iota of envy sticking to them for something or others. Others heights make most people feel small in demeanor as well as in thoughts and actions. Almost ninety nine percent of people of the world fall in to this category. Since it becomes a prime and important reason for human erroneous behaviours, being devoid of envy is the greatest of boons or merits. Who else is better in life other than the ones who take true happiness and pride in others prosperity?

“Nothing compares among the best of merits  

  Other than not being envious anyone’s heights”

தமிழிலே:

விழுப்(பமான) – சீறப்பான, சீரிய

பேற்றின் – பேறுகளுள் – நமக்கு வாய்க்கக்கூடிய சிறந்த நலன்களுள்

அஃதொப்பது – அதற்கு* ஒப்பான ஒன்றாக  - * பொறாமை நீங்கப்பெற்றிருப்பது

இல்லை – (எதுவும்) இல்லை, கூறமுடியாது

யார் மாட்டும் - யாரிடத்திலும்

அழுக்காற்றின் – பொறாமை

அன்மை – நீங்கி இருக்கப்

பெறின் - பெற்றால்

ஒருவர் தாம் பெறக்கூடிய சிறந்த பேறுகளில், சிறந்த நலன்களுள், எவரிடத்தும் பொறாமைக் கொள்ளாத இயல்பே மிகவும் சிறந்ததாகும், வேறு எந்த பேற்றையும் அதற்கு ஒப்பாகக் கூறமுடியாது, என்பதே இக்குறளின் கருத்து. யார்மாட்டும் என்பதில் நண்பர்கள், மற்றும் சுற்றம் மட்டுமில்லாது, பகைமை பாராட்டுபவர்களிடமும் என்பதைக் குறிக்கவேயாம்.  ஆமை நுழைந்த வீடும், பொறாமை நுழைந்த மனமும் உருப்படுவதில்லை.

நம்முடைய நாட்டிலே ஒரு சொல்வழக்கு இருக்கிறது. “அசலான் வாழ்ந்தால் அஞ்சு நாள் பட்டினி கிடப்பான்” என்று. மனிதர்கள் எல்லோருக்குள்ளும் ஒரு எள்ளத்தனையாவது பொறாமை என்கிற பொல்லாங்கு ஒட்டிக்கொண்டிருக்கும். பிறருடைய வளங்களைக் கண்டு, வளர்ச்சியைக்கண்டு, அவர்களின் மக்கட் செல்வங்கள் செல்லும் உயரங்களைக்கண்டு மகிழ்ச்சியைவிட பொறாமையே கொள்ளுவர் தொண்ணுற்று ஒன்பது விழுக்காடு மக்கள். இவ்வழுக்காறு, மனிதர் செய்யும் தவறுகளுக்கு ஒரு முக்கிய முதல் காரணியாக இருப்பதாலேயே, அஃதில்லாதிருத்தலை ஒரு சிறந்த பேறாக வள்ளுவர் குறிக்கிறார். மற்றவர் வாழ்விலே மகிழ்வு கொள்ளும் மாண்பு யாருக்கிருக்கிறதோ அவர்களை விட சிறந்த நலன்களை உடையவர் யார்?

இன்றெனது குறள்:

பேற்றில் பெரும்பேறு வேறில்லை – யாரிடத்தும்

ஆற்றவழுக் காறின்றி டின்

pEril peRum pEru vErillai- yAriDaththum

ARRavazhuk kARinRi din